Een vriendin van mij is een klimmer, wat voor velen van ons best een spannende activiteit kan zijn. Zij zegt daarover: ‘Ik heb angst nodig tijdens het klimmen. Als ik geen angst zou kennen/voelen, dan was ik allang gevallen. Angst zorgt ervoor dat ik de juiste maatregelen neem om mezelf veilig te houden en te overleven.’
Er zijn veel situaties in ons leven die angst kunnen oproepen. Het is goed om je eerst af te vragen hoe reëel deze angst is. Als deze reëel is, bepaal dan welke actie je moet ondernemen om uit deze situatie te komen. Maar het antwoord is vaak ontkennend. Alleen, wat heb je daaraan als je bang bent, want die angst ervaar je wel degelijk. Mijn ervaring is dat dit wetende, niet automatisch betekent dat de angst dan ook minder wordt. Je hebt namelijk te maken met ‘oude’ angst. Angst die je in het verleden hebt ervaren en nog bij je draagt. Vergelijkbare situaties in het heden triggeren dan deze oude angst. Angst werkt vaak verlammend en kan je behoorlijk overnemen, waardoor enige afstand ervan nemen, ontzettend lastig kan zijn.
Hoe kun je met deze angst omgaan? Uiteraard is daar geen pasklaar antwoord op te geven en hangt dat van meerdere factoren af. Soms is de angst of het trauma te groot en heb je gespecialiseerde hulp nodig. Ik kan je wel vertellen wat voor mij werkt en wat ik ook in de begeleiding van mijn cliënten heb ervaren.
Erkenning van de angst is een belangrijke sleutel en vraagt moed. Ontkennen van de angst, is als een bal onder water houden, het zal je steeds meer moeite kosten en de angst zal (soms onbewust) aandacht en energie van je vragen. En uiteindelijk win je het niet. Maar ooh, wat is het spannend om je angst te erkennen en te onderzoeken. Het is belangrijk je te realiseren dat je naast angst, ook moed in je hebt, want angst en moed horen bij elkaar, als water en vuur. Vaak is er ook angst voor de angst en dan kom je in een vicieuze cirkel terecht. Het kan helpen om terug te gaan naar een situatie waarin je je moedig voelde, waarin je iets gedaan hebt dat je spannend vond en het toch deed. Maak hier contact mee voordat je je angst gaat onderzoeken.
Onderzoek je angst. Ga na wat de angst met je doet, in je lijf, met je gedachten, je emoties. Geef de angst aandacht en onderzoek in de angst. Je hoeft niet 1 te worden met je angst, zie het als een deel van jou waar je nieuwsgierig naar bent. Als je dat lastig vindt, zou je bijvoorbeeld een voorwerp kunnen zoeken, buiten in de natuur, of gewoon in je huis, dat voor jou symbool kan staan voor je angst. Dat kan het makkelijker maken om het te onderzoeken, omdat je er dan enige afstand van neemt. Wat zie je aan dit symbool en wat vertelt jou dit over je angst.
Achterhaal de oorsprong van je angst. Kijk of je kunt achterhalen van waaruit je angst is ontstaan, wat maakt dat deze angst nu getriggerd wordt? Welke onbewuste overtuiging heb je over jezelf of de situatie, waardoor je angstig wordt? Word je ervan bewust wat deze overtuiging doet met jou en met je angst.
Baken het af. Spreek met jezelf een tijd af die je wil besteden aan de angst, dan kader je het af. Neem daarna ook weer afstand van de angst. Ga wat anders doen en zoek afleiding, het is belangrijk om er aandacht aan te geven en het is belangrijk er niet de hele tijd mee bezig te zijn. En als de angst omhoog komt op een onhandig moment, kun je in jezelf de angst erkennen, je aandacht op iets anders richten en er op een later moment weer aandacht aan geven.
Als je dit geregeld doet, zal de angst langzaam maar zeker de grip op je gaan verliezen. Zoals ik aan het begin al aangaf, we hebben angst ook nodig om veilig te blijven. Dus het doel is niet om de angst te laten verdwijnen. Wel wil je keuzes kunnen maken in je leven die niet onbewust gebaseerd zijn op angst.
Ik wens alle angsthazen onder ons veel moed toe in het aankijken van hun angst!